De stichting stimuleert het vergaren van kennis over het werk van Nederlandse architecten in de voormalige kolonie, in het bijzonder dat van Eduard Cuypers (1859-1927), Marius Hulswit (1862-1921) en Arthur Fermont (1882-1967) en hun architectenbureaus. De stichting bevordert publicaties en tentoonstellingen over het oeuvre, ontstaan gedurende een nog sterk onderbelichte periode in de architectuurgeschiedenis van Nederland en Indonesië.
De stichting wil daarbij de volgende doelgroepen bereiken:
- In Nederland: beleidsmakers bij erfgoedinstellingen (ICOMOS, RCE), (architectuur)historici, reisorganisaties, mensen met een Indisch verleden, jongeren die geïnteresseerd zijn in de geschiedenis van hun land en toeristenbureaus.
- In Indonesië: De professionele wereld van erfgoedinstellingen (BPPI, PDA), particuliere eigenaren en gebruikers van betreffende gebouwen, restauratie-architecten, projectontwikkelaars, (architectuur)historici en overheidsinstanties en de groeiende groep jongeren in Indonesië met interesse voor het verleden van hun land.
